you stand when shadow divides.

your arrows pierce dark; sky exhales.

sun burns your back, fire at your heel,

Light steadies your step, promise kept.

earth shakes under your steady stride,

your lyre hums fire where chaos spread.

grant us fire that will never die.

teach us to blaze when valour breaks.

our fire stays alight; it hones aim.

it raises up lowly, it makes path plain.

it flows through us, from re-birth to end,

through ash-narrowed valleys where shades are flown.

night shall not have us; our Light lives on,

in its brilliance, at dawn.

_________

HM, 21/1/25

_______________________________________________________________________

ὝΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΕΡΟΝΤΑ ΦΛΟΓΑ

ΣΤῆΘΙ, ὍΤΑΝ ΣΚΙΆ ΔΙΑΧΩΡΊΖΕΙ.

ΒΕΛΈΗ ΣΟΥ ΔΙΕΚΕΝΤΏΣΟΥΣΙΝ ΣΚΌΤΟς· ΟὐΡΑΝῸΣ ἈΝΑΠΝΈΕΙ.

ἭΛΙΟς ΚΑΤΑΙΕῚ ΤῊΝ ΠΛΆΤΗΝ, ΠΥΡᾺ ἘΝ ΠΤΈΡΝῌ.

ΦΩς ἈΤΡΈΜΩς ὉΔΗΓΕῖ ΒῆΜΑΤ᾽· ὙΠΌΣΧΕΣΙΣ ΤΕΤΕΛΈΣΘΑΙ.

Γῆ ΣΕΊΕΤΑΙ ὙΠ᾽ ΕὑΣΤΆΘΟΥ ΒΉΜΑΤΟΣ.

ΛΎΡΑ ΣΟΥ ΦΛΌΓΑ ΜΕΛΠΕΙ, ὍΠΟΥ ΧΑΌΣ ἘΣΠΆΡΗ.

ΔΌς ἩΜῖΝ ΠΥΡᾺΝ ἈΘΆΝΑΤΟΝ.

ΔΊΔΑΞΟΝ ἩΜᾶΣ ΚΑΊΕΣΘΑΙ, ὍΤΑΝ ἈΡΕΤΉ ΠΤΟΕῖΤΑΙ.

ΠΥΡᾺ ἩΜῶΝ ἘΜΜΕΝΕῖ· ΤΟΞΕΎΕΙ ὈΞΎ.

ΤΑΠΕΙΝΟῪΣ ἈΝΑΓΕΙΡΕΙ, ὉΔΟῺΝ ἈΝΑΔΕΊΚΝΥΣΙΝ.

ῬΈΕΙ ΔΙ᾽ ἩΜῶΝ, ἈΠ᾽ ἈΝΑΓΕΝΝΉΣΕΩΣ ἝΩΣ ΤΈΛΟΥς.

ΔΙ᾽ ΤΕΦΡΏΝ ΣΤΕΝΆΧΩΡΩΝ ΦΆΡΑΓΓΩΝ, ὍΠΟΥ ΣΚΙΑῚ ΠΕΦΕΥΓΆΣΙΝ.

ΝΎΞ ΟὐΧ ἝΞΕΙ ἩΜᾶς· ΦΩς ἩΜῶΝ ΖΕῖ.

ἘΝ Τῇ ΛΑΜΠΡΌΤΗΤΙ ΑὐΤΟῦ, ἘΠ᾽ ἨΏ.